فونت های دست نویس فارسی

در این مقاله به دو موضوع مهم مربوط به فونت های دست نویس ، البته فارسی آنها خواهم پرداخت. موضوع اول: مبنای طراحی فونت های دست نویس و نکته دوم کاربرد آنها.

به عکس زیر دقت کنید :

عکس بالا بخشی از یک نوشته روی یک کاغذ است. (عکسی از دست خط خودم هست که برای تهیه فونت دست نویس پارسا از آنها استفاده کردم)
حالا عکس زیر را مشاهده کنید که نوشته ای هست که با فونت دست نویس پارسا نوشته شده است. (برای تهیه فونت دست نویس پارسا به این لینک مراجعه کنید)


فونت دست نویس که از دست خط شخصی یک نفر ایجاد میشه ، بیشتر مواقع فقط روی یک خط کرسی قرار نمی گیره. معمولا مبنای این دسته از فونت ها، به فونت تحریری و یا نستعلیق نزدیک هست.
مثلا مانند فونت تحریری و نستعلیق ، تمامی حروف در فونت پارسا برای ی ، ه ، میم ، ح ، ج، چ ، خ ، ر ، ز،ژ جداگانه طراحی شده است.
به واژه ی صمیمی در فونت دست نویس پارسا و یک فونت تحریری (فونت ایوب) دقت کنید:


در فونت دست نویس پارسا حرف ص برای میم و حرف میم برای ی جداگانه طراحی شده است و در فونت تحریری که در عکس بالا (سمت چپ، فونت ایوب) مشاهده می شود هم حرف ص برای میم و حرفی میم برای ی جداگانه طراحی شده است و البته نستعلیق هم این چنین هست.
حالا اگر فونت دست نویسی، حروفش فقط روی یک خط کرسی قرار بگیرد، این فونت دست نویس ،مبنای طراحی اش شبیه به فونت های متنی خواهد بود.

و حالا به موضوع دوم می پردازیم : کاربرد فونت های دست نویس کجاست؟
مطمئنا با تفاوت در نمای گرافیکی و زیبایی فونت ، در رساندن مفهوم و یا معرفی و یا تبلیغ و ...موفق تر خواهیم بود. دلیل هم مشخص هست :
جدید بودن نمای گرافیکی برای مخاطب.
اما مطمئنا از اونها همه جا نمی تونیم استفاده کنیم.
 برای مثال اگر نمای گرافیکی فونت دست نویس به نمای گرافیکی خط تحریری بسیار نزدیک باشد ، از آن فونت بهتر است جاهایی که خط تحریری نیاز هست ، استفاده شود . البته برای بقیه گروه فونت های دست نویس هم همچنین.

نویسنده مقاله : مجید هلاکویی